Mission

The KKB Mission is to inspire the youth to live for Jesus Christ and to offer the prime years of their lives in service to God and Country.

Vision

The KKB Vision is a dynamic youth movement transforming young people worldwide through the full Gospel of the Lord Jesus Christ for righteous and excellent leadership in the church and nations.

Core and Handshake

Core values: Yielded to God Outstanding service to others Unity Trustworthiness Holiness. The KKB handshake signifies a strong bond of commitment sealed by unity, brotherly love, strength, and prayer.

Ikaw, kaya mo kaya?

September 14, 2011.


It's been a long daaaay..
After all the process and everything..
Natapos din ang enrollment after 3 days! It feels so good to be back.. back to school =)
I left the school at around 4pm, i think.
Sa Pedro Gil na ko sumakay kasi nakakatamad sumakay ng jeep papuntang buendia.. napaka-init at napaka-mausok na talaga sa Maynila.


Habang kumakain ng sundae (MCDO), may biglang sumakay sa BUS at nagsalita..
Hindi naman siya nang holdap.. lalong hindi din siya kumanta at sumayaw ng pang Badjao na uso sa maynila o ano pero nag salita sya tungkol sa Mabuting balita.. mabuting balita galing sa ating Panginoon..
Habang nagsasalita siya, pinakikinggan ko lahat ng sinasabi niya at kung paano niya to sinimulan.. Naalala ko pa dati ng First time nating mga KKBs na mag soul win sa festival, nung nakahanap na kami ng target, lumapit kami sakanila, at sa una talaga, di ko alam kung paano ko/namin sisismulan.. as in.. Ngunit mabuti pa rin ang Diyos dahil lagi niya tayong sinasamahnan..


Anyway, balikan natin si kuya,
Habang nagsasalita siya, inoobserbahan ko yung mga taong nakasakay sa BUS, yung iba nakatingin sa bintana, tila napakalalim nang iniisip.. Meron naman dung mga englisherang eklavu na napakalakas mag kwentuhan.. Yung iba naman tulog at meron ding iba na nakikinig pero tila dedma lang lahat ng sinsabi ni kuya.
Habang nagsasalita siya, sumusulyap ako sakanya, hindi dahil gwapo siya pero nakikinig talaga ko..
Pagkatapos, sympre pag may ganun hindi naman mawawala ang offering.. At dahil feeling ko alam niyang nakikinig ako eh, ako yung una niyang binigyan ng envelope..
eto sample:


Pinichuran ko habang nakatalikod sya

Di na ko nagdalawang isip magbigay. (maliit na halaga lang naman kasi yung binigay ko. hindi piso, mas mataas dun ng onti hahah!)
Sa totoo lang eh di ko talaga alam kung saan mapupunta yung pera pero sana sa pagpapalago nga ng ministeryo ng Diyos ito mapunta..
Oras ng katotohan daw sila.. I mean name ng church parang Jesus Is lord ganun..

Naisip ko lang bigla, ilang tao na ba ang nabahagian ko ng salita ng DIYOS?
May nadala na ba ko sa paanan Niya na tumagal at naglingkod sakanya?
Nakakahiya man pero sa tingin ko wala pa..


Life is short. Walang sinuman ang makakapagsabi kung hanggang kelan ka mabubuhay sa mundong to.
Nakakalungkot lang isipin na nasa atin yung libreng regalo ng Diyos, ngunit, subalit, datapwat, hindi natin ito naibabahagi sa madaming tao..
Kung minsan nga eh, maiisip mo na lang bigla na sayang dahil habang may pagkakaton ka eh hindi mo ito nagawa..

It takes great courage to be like them (Missionaries), kasi hindi biro yung ginagawa nila..
hmm, siguro andami na nilang crown sa Heaven ngayon..

Tayo kaya? Kaya ba natin maging katulad niyaa? =)



Thanks for reading!

"What we are is God's gift to us.  What we become is our gift to God. "
Iblog
Heyshellmarie <3

Categories: , , , , , ,

    Followers

    KKB Muntinlupa. Powered by Blogger.